تشخیص زودهنگام سرطان معده

غربالگری سرطان معده

غربالگری قبل از اینکه فرد علائمی داشته باشد به دنبال سرطان است.

این می تواند به تشخیص سرطان در مراحل اولیه کمک کند.

زمانی که بافت غیرطبیعی یا سرطان در مراحل اولیه پیدا شود،

ممکن است درمان آن آسان تر باشد. این مسئله در ارتباط با انواع سرطان ها صادق است.

اما تاثیر تشخیص زودهنگام در سرطان معده میتواند به جز درمان راحت تر و کم هزینه تر به ما کمک کند،

که این عضو با ارزش را از دست ندهیم چون میتوان با جراحی معده را برداشت و جان فرد مبتلا را نجات داد.

محققان در حال کار برای توسعه چنین آزمایشاتی هستند تا بتوانند خیلی زودتر این بیماری را تشخیص داده و درمان کنند.

آزمایشاتی برای غربالگری سرطان معده

برخی از افرادی که در معرض خطر بالاتر سرطان معده هستند ممکن است از غربالگری با آندوسکوپی فوقانی بهره مند شوند.

از جمله:

• افراد مسن مبتلا به آتروفی مزمن معده یا کم خونی خطرناک
• افرادی که قبلا سرطان معده داشته اند
• گاسترکتومی جزئی
• سابقه خانوادگی سرطان معده
• افرادی که سندرم های ژنتیکی خاصی دارند.

درمان سرطان معده

انواع مختلف درمان برای سرطان معده در دسترس است.

شما و تیم مراقبت از سرطان تان برای تصمیم گیری در مورد برنامه درمانی خود،

که ممکن است شامل بیش از یک نوع درمان باشد، با یکدیگر همکاری خواهید کرد.

عوامل زیادی مانند مرحله سرطان، سلامت کلی و ترجیحات شما در نظر گرفته می شود.

برنامه شما شامل اطلاعاتی در مورد سرطان، اهداف درمان، گزینه های درمانی و عوارض جانبی احتمالی و طول درمان مورد انتظار خواهد بود.

انواع درمان

1. رزکسیون آندوسکوپی مخاط

رزکسیون آندوسکوپی مخاط روشی است که از آندوسکوپ برای حذف کارسینوم درجا و سرطان در مراحل اولیه از پوشش دستگاه گوارش استفاده می کند.

آندوسکوپ ابزاری نازک و لوله مانند با نور و عدسی و ابزاری برای برداشتن بافت است.

2. عمل جراحی

جراحی یک درمان رایج برای سرطان معده است. نوع جراحی بستگی به محل قرارگیری سرطان دارد.

ممکن است علاوه بر جراحی، درمان های دیگری نیز انجام شود:

درمان انجام شده قبل از جراحی، درمان قبل از عمل نامیده می شود.

شیمی درمانی ممکن است قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور و کاهش مقدار بافتی که باید در طول جراحی برداشته شود انجام شود.

شیمی درمانی داده شده قبل از جراحی، برای کوچک کردن تومور، در حال مطالعه است.

درمان پس از جراحی برای کاهش خطر عود سرطان، درمان کمکی نامیده می شود.

پس از اینکه پزشک تمام سرطان‌هایی را که می‌توان دید برداشت، ممکن است به برخی از بیماران شیمی‌درمانی،

پرتودرمانی یا هر دو داده شود تا سلول‌های سرطانی باقیمانده را از بین ببرند.

3. گاسترکتومی

گاسترکتومی، برداشتن بخشی یا تمام معده، جراحی اصلی برای سرطان معده است:

• گاسترکتومی ساب توتال برداشتن بخشی از دستگاه گوارش است که حاوی سرطان،

غدد لنفاوی مجاور و بخش هایی از سایر بافت ها و اندام های نزدیک تومور است.

طحال نیز ممکن است برداشته شود.

• گاسترکتومی کامل برداشتن کل معده،

غدد لنفاوی مجاور، و بخش‌هایی از مری، روده کوچک و سایر بافت‌های نزدیک تومور است.

طحال نیز ممکن است برداشته شود.

سپس جراح مری را به روده کوچک متصل می کند تا بیمار بتواند به خوردن و قورت دادن ادامه دهد.

4. قرار دادن استنت اندولومینال

قرار دادن استنت اندولومینال ممکن است زمانی انجام شود که تومور مسیر ورود یا خروج از معده را مسدود کند.

در این روش، جراح یک استنت (لوله نازک و قابل انبساط) را از مری به معده یا از معده به روده کوچک می‌گذارد تا بیمار بتواند به طور طبیعی غذا بخورد.

5. لیزر درمانی اندولومینال

لیزر درمانی اندولومینال روشی است که در آن از یک آندوسکوپ (لوله ای نازک و روشن) با لیزر متصل به عنوان چاقو برای باز کردن انسداد دستگاه گوارش استفاده می شود.

6. گاستروژیونوستومی

گاستروژونوستومی برداشتن بخشی از معده مبتلا به سرطان است که دهانه روده کوچک را مسدود می کند.

سپس جراح معده را به ژژونوم (بخشی از روده کوچک) متصل می کند تا غذا و دارو از معده به روده کوچک منتقل شود.

7. پرتو درمانی

پرتودرمانی از اشعه ایکس پرانرژی یا انواع دیگر پرتوها برای کشتن سلول های سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می کند.

سرطان معده گاهی با پرتودرمانی خارجی درمان می شود.

این نوع پرتودرمانی از دستگاهی در خارج از بدن برای ارسال پرتو به ناحیه‌ای از بدن مبتلا به سرطان استفاده می‌کند.

8. شیمی درمانی

شیمی درمانی از داروهایی برای متوقف کردن رشد سلول های سرطانی یا از طریق کشتن سلول ها یا با جلوگیری از تقسیم آنها، عمل میکنند.

شیمی درمانی برای سرطان معده معمولا سیستمیک است،

به این معنی که به داخل ورید تزریق می شود یا از طریق دهان انجام می شود.

وقتی این داروها به این روش داده شوند، وارد جریان خون می شوند تا به سلول های سرطانی در سراسر بدن برسند.

9. درمان هدفمند

درمان هدفمند از داروها یا مواد دیگر برای شناسایی و حمله به سلول های سرطانی خاص استفاده می کند.

پزشک شما ممکن است آزمایش‌های نشانگر زیستی را برای کمک به پیش‌بینی پاسخ شما به برخی داروهای درمانی هدفمند پیشنهاد کند.

10. ایمونوتراپی

ایمونوتراپی به سیستم ایمنی فرد کمک می کند تا با سرطان مبارزه کند.

پزشک ممکن است آزمایش‌های نشانگر زیستی را برای کمک به پیش‌بینی پاسخ شما به برخی داروهای ایمونوتراپی پیشنهاد کند.

11. شیمی درمانی داخل صفاقی هیپرترمیک (HIPEC)

شیمی درمانی منطقه ای روشی است که شیمی درمانی را مستقیماً در یک اندام یا حفره بدن مانند شکم قرار می دهد،

تا به طور عمده بر سلول های سرطانی در آن نواحی تأثیر بگذارد.

نوعی از شیمی درمانی منطقه ای به نام شیمی درمانی درون صفاقی هیپرترمیک یا شیمی درمانی گرم،

برای درمان سرطان معده در حال مطالعه است و ممکن است در مراکز درمانی خاصی ارائه شود.

پس از اینکه جراح تا آنجایی که ممکن است سرطان را در طول جراحی برداشت،

یک داروی شیمی درمانی، مانند میتومایسین یا سیس پلاتین گرم می شود،

و مستقیماً از طریق یک لوله نازک به مدت 2 ساعت به داخل حفره صفاقی پمپ می شود.

سپس جراح شیمی درمانی را از شکم تخلیه می کند و قبل از بستن برش شکم را شستشو می دهد.

سرطان معده در مراحل اولیه هنوز در درونی ترین پوشش معده است. همانطور که رشد می کند، به سایر لایه های بافتی گسترش می یابد و سپس از معده خارج می شود.

فاکتورهای خطر سرطان معده

1. عفونت هلیکوباکتر پیلوری

عفونت مزمن لایه مخاطی معده با هلیکوباکتر پیلوری یک عامل خطر اصلی برای سرطان معده است.

این باکتری از طریق تماس مستقیم با بزاق، استفراغ یا مدفوع از فردی به فرد دیگر سرایت می کند.

اگرچه بسیاری از افراد مبتلا به عفونت مزمن هلیکوباکتر پیلوری علائمی ندارند،

اما برخی از آنها دچار زخم معده یا التهاب معده به نام گاستریت آتروفیک می شوند.

در برخی افراد، گاستریت آتروفیک منجر به تغییرات شدید فزاینده ای در پوشش معده و در نهایت به سرطان معده یا لنفوم MALT معده می شود.

درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری خطر ابتلا به این نوع سرطان معده را کاهش می دهد.

2. سایر شرایط پزشکی

خطر ابتلا به سرطان معده در افرادی که به موارد زیر مبتلا هستند افزایش می یابد:

1. گاستریت آتروفیک مزمن (نازک شدن پوشش معده ناشی از التهاب طولانی مدت معده)
2. گاستریت آتروفیک همراه با متاپلازی روده (شرایطی که در آن سلول‌های پوشش دهنده معده با سلول‌هایی جایگزین می‌شوند که معمولاً روده‌ها را می‌پوشانند)
3. عفونت ویروس اپشتین بار
4. کم خونی خطرناک یک بیماری خود ایمنی که در آن روده ها نمی توانند ویتامین B12 را به خوبی جذب کنند و در نتیجه تعداد گلبول های قرمز خون کم می شود)
5. چاقی (وزن اضافه بدن)
6. بیماری ریفلاکس معده (شرایطی که در آن اسید معده مکرراً به مری برمی گردد)

3. ژنتیک و سابقه خانوادگی

خطر ابتلا به سرطان معده در افرادی که به سرطان معده مبتلا هستند، گاهی تا سطوح بسیار بالا افزایش می یابد.

• یکی از بستگان درجه یک (والدین، خواهر و برادر یا فرزند) که سرطان معده داشته است
• یک سندرم سرطان خانوادگی، مانند پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی
• سرطان معده خانوادگی روده ای (FIGC)، نوعی سرطان معده که در خانواده ها دیده می شود اما علت ژنتیکی شناخته شده ای ندارد.
• آدنوکارسینوم معده و پولیپوز پروگزیمال معده (GAPPS)
• سرطان منتشر ارثی معده (HDGC)
• سندرم پولیپوز نوجوانان
• سندرم Li-Fraumeni
• سندرم لینچ که سرطان روده بزرگ غیر پولیپوز ارثی و HNPCC نیز نامیده می شود
• سندرم پتز-جگرز
• گروه خونی A

4. رژیم غذایی

خوردن یک رژیم غذایی کم میوه و سبزیجات یا غذاهای پر نمک، دودی یا کم نگهداری ممکن است خطر ابتلا به سرطان معده را افزایش دهد.

5. مصرف تنباکو

خطر ابتلا به سرطان معده در افرادی که سیگار می کشند نسبت به افراد غیرسیگاری بیشتر است.

سیگار کشیدن همچنین درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری را کمتر موثر می کند.

سیگاری هایی که سیگار را ترک می کنند به مرور زمان خطر ابتلا به سرطان معده را کاهش می دهند.

6. مواجهه های محیطی و شغلی

• کار در صنعت لاستیک یا زغال سنگ
• در معرض سطوح بسیار بالایی از تشعشعات قرار گرفته اند

داشتن یک یا چند مورد از این عوامل خطر لزوماً به معنای ابتلا به سرطان معده نیست.

غربالگری سرطان معده یا جراحی پیشگیرانه ممکن است برای افرادی که در معرض خطر بسیار بالای سرطان معده هستند،

مانند افرادی که دارای شرایط ژنتیکی خاص یا سابقه خانوادگی هستند، در دسترس باشد.