درمان تومورهای سیستم عصبی مرکزی بزرگسالان

تومور سیستم عصبی مرکزی بزرگسالان بیماری است که در آن سلول‌های غیرطبیعی در بافت‌های مغز و/یا نخاع تشکیل می‌شوند.

انواع مختلفی از تومورهای مغزی و نخاعی وجود دارد. تومورها در اثر رشد غیرطبیعی سلول ها تشکیل می شوند و ممکن است در قسمت های مختلف مغز یا نخاع شروع شوند. مغز و نخاع با هم سیستم عصبی مرکزی (CNS) را تشکیل می دهند.

بسیاری از تومورهای مغزی خوش خیم هستند و با انتخاب روش درمانی مناسب میتوان از رشد آن جلوگیری یا به طور کامل تومور را حذف کنیم.

تومورها ممکن است خوش خیم (نه سرطانی) یا بدخیم (سرطان) باشند:

تومورهای خوش خیم مغز و نخاع رشد می کنند و به نواحی مجاور مغز فشار می آورند. آنها به ندرت به بافت های دیگر گسترش می یابند و ممکن است عود کنند (بازگردند).

تومورهای بدخیم مغز و نخاع احتمالاً به سرعت رشد کرده و به سایر بافت‌های مغزی گسترش می‌یابند.

هنگامی که یک تومور به ناحیه‌ای از مغز رشد می‌کند یا به آن فشار می‌آورد، ممکن است آن قسمت از مغز را از کار کردن آنطور که باید متوقف کند. تومورهای مغزی خوش خیم و بدخیم هر دو علائم و نشانه هایی ایجاد می کنند و نیاز به درمان دارند.

تومورهای مغزی و نخاعی هم در بزرگسالان و هم در کودکان می توانند ایجاد شوند. با این حال، درمان برای کودکان ممکن است متفاوت از درمان برای بزرگسالان باشد.

تومور متاستاتیک

توموری که از قسمت دیگری از بدن شروع می شود و به مغز سرایت می کند، تومور متاستاتیک مغز نامیده می شود.

تومورهای اولیه

تومورهایی که از مغز شروع می شوند، تومورهای اولیه مغز نامیده می شوند. تومورهای مغزی اولیه ممکن است به سایر قسمت های مغز یا ستون فقرات گسترش یابند. آنها به ندرت به سایر قسمت های بدن گسترش می یابند.

بیش از نیمی از تومورهای متاستاتیک مغز ناشی از سرطان ریه هستند. سایر انواع سرطان که معمولاً به مغز سرایت می کنند عبارتند از:

ملانوما.
سرطان پستان.
سرطان روده بزرگ.
سرطان کلیه.
سرطان نازوفارنکس.

مغز دارای سه بخش اصلی است:

مخ بزرگترین بخش مغز است. در بالای سر قرار دارد. مغز تفکر، یادگیری، حل مسئله، احساسات، گفتار، خواندن، نوشتن و حرکات ارادی را کنترل می کند.
مخچه در قسمت تحتانی پشت مغز (نزدیک به وسط پشت سر) قرار دارد. حرکت، تعادل و وضعیت بدن را کنترل می کند.
ساقه مغز مغز را به نخاع متصل می کند. در پایین ترین قسمت مغز (درست بالای پشت گردن) قرار دارد. ساقه مغز تنفس، ضربان قلب و اعصاب و ماهیچه هایی که برای دیدن، شنیدن، راه رفتن، صحبت کردن و غذا خوردن استفاده می شود را کنترل می کند.

آناتومی مغز انسان، لوب ها در کنارهم مخ را تشکیل می دهند.

تومورهای مغز و نخاع انواع مختلفی دارند.

تومورهای مغز و طناب نخاعی بر اساس نوع سلولی که در آن تشکیل شده و محل تشکیل تومور برای اولین بار در CNS نامگذاری می شوند. درجه یک تومور ممکن است برای تشخیص تفاوت بین انواع آهسته رشد و رشد سریع تومور استفاده شود. درجات تومور سازمان جهانی بهداشت (WHO) بر اساس میزان غیرطبیعی بودن سلول‌های سرطانی در زیر میکروسکوپ و سرعت رشد و گسترش تومور است.

تومورهای آستروسیتی

تومور آستروسیتی در سلول های مغزی ستاره ای شکل به نام آستروسیت شروع می شود که به حفظ سلامت سلول های عصبی کمک می کند. آستروسیت نوعی سلول گلیال است. سلول های گلیال گاهی اوقات تومورهایی به نام گلیوم تشکیل می دهند. تومورهای آستروسیتی شامل موارد زیر است:

گلیوم ساقه مغز
تومور آستروسیتی پینه آل
آستروسیتوم پیلوسیتیک
آستروسیتومای منتشر
آستروسیتوم آناپلاستیک
گلیوبلاستوما

علائم و نشانه های تومورهای مغز و نخاع بزرگسالان در هر فردی یکسان نیست.

علائم و نشانه ها به موارد زیر بستگی دارد:

جایی که تومور در مغز یا نخاع تشکیل می شود
آنچه بخش آسیب دیده مغز کنترل می کند
اندازه تومور

علائم تومور مغزی

سردرد صبحگاهی یا سردردی که پس از استفراغ از بین می رود.
تشنج.
مشکلات بینایی، شنوایی و گفتاری.
از دست دادن اشتها. حالت تهوع و استفراغ مکرر.
تغییرات در شخصیت، خلق و خو، توانایی تمرکز یا رفتار.
از دست دادن تعادل و مشکل در راه رفتن.
ضعف.
خواب آلودگی غیرمعمول یا تغییر در سطح فعالیت.

علائم تومور نخاعی

کمر درد یا دردی که از پشت به سمت بازوها یا پاها منتشر می شود.
تغییر در عادات روده یا مشکل در ادرار کردن.
ضعف یا بی حسی در بازوها یا پاها.
مشکل در راه رفتن.

آزمایش هایی که مغز و نخاع را بررسی می کنند برای تشخیص تومورهای مغز و نخاع بزرگسالان استفاده می شود. آزمایش ها و روش های زیر ممکن است مورد استفاده قرار گیرد:

معاینه فیزیکی و تاریخچه سلامت
معاینه عصبی
معاینه میدان بینایی
آزمایش نشانگر تومور
آزمایش ژن
سی تی اسکن
MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) با گادولینیوم

توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن مغز. بیمار روی میزی دراز می کشد که از طریق سی تی اسکن می رود و از مغز عکس اشعه ایکس می گیرد.

اسکن PET (توموگرافی گسیل پوزیترون). بیمار روی میزی دراز می کشد که از طریق دستگاه PET عبور می کند. تکیه گاه سر و بند سفید به بیمار کمک می کند بی حرکت دراز بکشد. مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو (قند) به رگ بیمار تزریق می شود و یک اسکنر تصویری از محل مصرف گلوکز در بدن می سازد. سلول های سرطانی در تصویر روشن تر نشان داده می شوند زیرا گلوکز بیشتری نسبت به سلول های طبیعی می گیرند.

انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به تومورهای مغز و نخاع بزرگسالان وجود دارد.

انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به تومورهای مغز و نخاع بزرگسالان در دسترس است. برخی از درمان‌ها استاندارد هستند (درمانی که در حال حاضر استفاده می‌شود)، و برخی در آزمایش‌های بالینی در حال آزمایش هستند.

کارآزمایی بالینی درمانی یک مطالعه تحقیقاتی است که به منظور کمک به بهبود درمان های فعلی یا به دست آوردن اطلاعات در مورد درمان های جدید برای بیماران مبتلا به سرطان انجام می شود.

هنگامی که آزمایشات بالینی نشان می دهد که یک درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است، درمان جدید ممکن است به درمان استاندارد تبدیل شود. ممکن است بیماران بخواهند در مورد شرکت در یک کارآزمایی بالینی فکر کنند.

برخی از آزمایشات بالینی فقط برای بیمارانی که درمان را شروع نکرده اند باز است.

پنج نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

1. نظارت فعال

نظارت فعال به این صورت است که وضعیت بیمار را از نزدیک زیر نظر دارد، اما هیچ درمانی انجام نمی دهد، مگر اینکه تغییراتی در نتایج آزمایش ایجاد شود که نشان دهد وضعیت بدتر می شود. نظارت فعال ممکن است برای جلوگیری یا به تاخیر انداختن نیاز به درمان هایی مانند پرتودرمانی یا جراحی، که می تواند عوارض جانبی یا مشکلات دیگری ایجاد کند، استفاده شود. در طول فعالیت، امتحانات و تست های خاصی طبق برنامه منظم انجام می شود. Active ممکن است برای تومورهای با رشد بسیار آهسته که علائمی ایجاد نمی کنند استفاده شود.

2. عمل جراحی

جراحی ممکن است برای تشخیص و درمان تومورهای مغز و نخاع بزرگسالان استفاده شود. برداشتن بافت تومور به کاهش فشار تومور بر روی قسمت‌های مجاور مغز کمک می‌کند. بخش اطلاعات عمومی این خلاصه را ببینید.

پس از اینکه پزشک تمام سرطان هایی را که در زمان جراحی قابل مشاهده است خارج کرد، ممکن است به برخی از بیماران پس از جراحی شیمی درمانی یا پرتودرمانی داده شود تا سلول های سرطانی باقی مانده را از بین ببرند. درمان پس از جراحی برای کاهش خطر عود سرطان، درمان کمکی نامیده می شود.

3. پرتو درمانی

پرتودرمانی نوعی درمان سرطان است که از اشعه ایکس پرانرژی یا انواع دیگر پرتوها برای کشتن سلول‌های سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می‌کند. پرتودرمانی خارجی از دستگاهی در خارج از بدن برای ارسال پرتو به ناحیه‌ای از بدن مبتلا به سرطان استفاده می‌کند.

پرتودرمانی خارجی مغز. از ماشینی برای هدف گیری پرتوهای پرانرژی استفاده می شود. دستگاه می تواند به دور بیمار بچرخد و تابش را از زوایای مختلف ارسال کند. یک ماسک مشبک کمک می کند تا سر بیمار در طول درمان حرکت نکند. آثار جوهر کوچک روی ماسک گذاشته می شود. علائم جوهر برای ردیف کردن دستگاه تشعشع در همان موقعیت قبل از هر درمان استفاده می شود.

4. درمان هدفمند

درمان هدفمند نوعی درمان است که از دارو یا مواد دیگر برای شناسایی و حمله به سلول‌های سرطانی خاص استفاده می‌کند. درمان های هدفمند معمولاً نسبت به شیمی درمانی یا پرتودرمانی آسیب کمتری به سلول های طبیعی وارد می کنند.

5. درمان آنتی بادی مونوکلونال

آنتی بادی های مونوکلونال پروتئین های سیستم ایمنی هستند که در آزمایشگاه برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله سرطان ساخته می شوند.

آنتی‌بادی‌ها می‌توانند سلول‌های سرطانی را بکشند، رشد آن‌ها را مسدود کنند یا از گسترش آن‌ها جلوگیری کنند.

آنها ممکن است به تنهایی یا برای حمل داروها، سموم یا مواد رادیواکتیو مستقیماً به سلول های سرطانی استفاده شوند.

بواسیزوماب یک آنتی بادی مونوکلونال است که به پروتئینی به نام فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) متصل می شود و ممکن است از رشد رگ های خونی جدید که تومورها به رشد نیاز دارند جلوگیری کند.

بواسیزوماب در درمان گلیوبلاستوما عود کننده استفاده می شود.

انواع دیگری از درمان‌های هدفمند برای تومورهای مغزی بزرگسالان، از جمله مهارکننده‌های تیروزین کیناز و مهارکننده‌های جدید VEGF در حال مطالعه هستند.

انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش هستند.

6. پرتو درمانی با پرتو پروتون

پرتودرمانی پرتو پروتون نوعی پرتودرمانی با انرژی بالا و خارجی است که از جریان های پروتون (ذرات ریز با بار مثبت) برای از بین بردن سلول های تومور استفاده می کند. این نوع درمان می تواند میزان آسیب اشعه به بافت سالم نزدیک تومور را کاهش دهد. برای درمان سرطان های سر، گردن، ستون فقرات و اندام هایی مانند مغز، چشم، ریه و پروستات استفاده می شود. تابش پرتو پروتون با تابش اشعه ایکس متفاوت است.

7. ایمونوتراپی

ایمونوتراپی درمانی است که از سیستم ایمنی بدن بیمار برای مبارزه با سرطان استفاده می کند. مواد ساخته شده توسط بدن یا ساخته شده در آزمایشگاه برای تقویت، هدایت یا بازیابی دفاع طبیعی بدن در برابر سرطان استفاده می شود. این درمان سرطان یک نوع درمان بیولوژیک است.

ایمونوتراپی برای درمان برخی از انواع تومورهای مغزی در حال مطالعه است. درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درمان با واکسن سلول دندریتیک
ژن درمانی.

مطالب

سرطان مغز و سیستم های مرتبط