رژیم غذایی
بسیاری از مطالعات به این احتمال پرداخته اند که اجزای غذایی یا مواد مغذی خاص با افزایش یا کاهش خطر سرطان مرتبط هستند.
مطالعات سلول‌های سرطانی در آزمایشگاه و مدل‌های حیوانی گاهی اوقات شواهدی را ارائه کرده‌اند که ترکیبات جدا شده ممکن است سرطان‌زا باشند (یا دارای فعالیت ضد سرطانی باشند).
اما به استثنای چند مورد، مطالعات روی جمعیت های انسانی هنوز به طور قطعی نشان نداده اند که هر یک از اجزای رژیم غذایی باعث ایجاد سرطان یا محافظت در برابر آن می شود.
مطالعات اپیدمیولوژیک
گاهی اوقات نتایج مطالعات اپیدمیولوژیک که رژیم غذایی افراد مبتلا به سرطان و بدون سرطان را با هم مقایسه می کنند نشان می دهد که افراد مبتلا به سرطان و بدون سرطان در دریافت یک جزء رژیم غذایی خاص متفاوت هستند.
هنگامی که شواهدی از یک مطالعه اپیدمیولوژیک ظاهر می شود که یک جزء رژیم غذایی با کاهش خطر ابتلا به سرطان مرتبط است، ممکن است یک کارآزمایی تصادفی برای آزمایش این احتمال انجام شود.
تخصیص تصادفی به گروه‌های غذایی تضمین می‌کند که هر گونه تفاوت بین افرادی که مصرف زیاد و کم یک ماده مغذی دارند، به دلیل خود ماده مغذی است تا سایر تفاوت‌های ناشناخته.
رژیم غذایی و سرطان
دانشمندان بسیاری از افزودنی ها، مواد مغذی و سایر اجزای رژیم غذایی را برای ارتباط احتمالی با خطر سرطان مورد مطالعه قرار داده اند.
این شامل:
آکریل آمید
آکریل آمید یک ماده شیمیایی است که در دود تنباکو و برخی غذاها یافت می شود.
زمانی می توان آن را تولید کرد که سبزیجات خاصی مانند سیب زمینی در دمای بالا گرم شوند.
مطالعات در مدل های حیوانی نشان داده است که قرار گرفتن در معرض آکریل آمید خطر ابتلا به چندین نوع سرطان را افزایش می دهد.
با این حال، هیچ مدرک ثابتی وجود ندارد که نشان دهد قرار گرفتن در معرض آکریل آمید رژیم غذایی با خطر ابتلا به هر نوع سرطان در انسان مرتبط است.
الکل
اگرچه مشکوک بودن شراب قرمز به کاهش خطر سرطان است، اما هیچ مدرک علمی برای چنین ارتباطی وجود ندارد.
همچنین، الکل یکی از علل شناخته شده سرطان است.
مصرف زیاد یا منظم الکل خطر ابتلا به سرطان های حفره دهان (به استثنای لب ها)، حلق (گلو)، حنجره (جعبه صدا)، مری، کبد، سینه، روده بزرگ و راست روده را افزایش می دهد.
خطر ابتلا به سرطان با میزان الکلی که فرد می نوشد افزایش می یابد.
آنتی اکسیدان ها
آنتی اکسیدان ها مواد شیمیایی هستند که فعالیت سایر مواد شیمیایی معروف به رادیکال های آزاد را که ممکن است به سلول ها آسیب برسانند، مسدود می کنند.
تحقیقات آزمایشگاهی و حیوانی نشان داده‌اند که آنتی‌اکسیدان‌های اگزوژن می‌توانند به جلوگیری از آسیب رادیکال‌های آزاد مرتبط با توسعه سرطان کمک کنند،
اما تحقیقات در انسان به طور قانع‌کننده‌ای نشان نداده است که مصرف مکمل‌های آنتی‌اکسیدان می‌تواند به کاهش خطر ابتلا یا مرگ ناشی از سرطان کمک کند.
شیرین کننده های مصنوعی
مطالعات زیادی در مورد ایمنی شش شیرین کننده مصنوعی مورد تایید FDA (ساخارین، آسپارتام، استه سولفام پتاسیم، سوکرالوز، نئوتام و آدوانتام) انجام شده است.
در مطالعات آزمایشگاهی حیوانی، این شیرین کننده ها معمولاً باعث سرطان یا سایر اثرات نامطلوب سلامتی نمی شوند.
اکثر مطالعات مربوط به ارتباط بین مصرف شیرین کننده های مصنوعی و سرطان در انسان نیز افزایشی در خطر نشان نداده اند،
اگرچه یک مطالعه کوهورت بزرگ افزایش اندکی در خطر ابتلا به سرطان در میان مصرف کنندگان چندین شیرین کننده نشان داد.
گوشت ذغالی شده
برخی از مواد شیمیایی به نام‌های HCA و PAH زمانی که گوشت ماهیچه‌ای از جمله گوشت گاو، گوشت خوک، ماهی و مرغ با استفاده از روش‌های دمای بالا پخته می‌شوند، تشکیل می‌شوند.
قرار گرفتن در معرض سطوح بالای HCAs و PAHs می تواند باعث سرطان در حیوانات شود.
با این حال، اینکه آیا چنین قرار گرفتن در معرض باعث سرطان در انسان می شود نامشخص است.
سبزیجات چلیپایی
سبزیجات چلیپایی حاوی مواد شیمیایی به نام گلوکوزینولات هستند که به چندین ترکیب تجزیه می شوند که برای اثرات ضد سرطانی احتمالی در حال بررسی هستند.
برخی از این ترکیبات اثرات ضد سرطانی را در سلول‌ها و حیوانات نشان داده‌اند، اما نتایج مطالعات روی انسان‌ها چندان واضح نبوده است.
فلوراید
فلوراید موجود در آب به جلوگیری از پوسیدگی دندان کمک می کند و حتی می تواند پوسیدگی دندان را معکوس کند.
بسیاری از مطالعات، چه در انسان و چه در حیوانات، هیچ ارتباطی بین آب فلورایده و خطر ابتلا به سرطان نشان نداده اند.
ویتامین دی
ویتامین D به بدن کمک می کند تا از کلسیم و فسفر برای ساختن استخوان ها و دندان های قوی استفاده کند.
ارتباط احتمالی سطوح خونی یا دریافت ویتامین D با سرطان هم در مطالعات مشاهده ای و هم در کارآزمایی های تصادفی مورد مطالعه قرار گرفته است.
مطالعات مشاهده‌ای شواهدی ارائه کرده‌اند که نشان می‌دهد افرادی که سطح ویتامین D خونی بالاتری دارند ممکن است خطر ابتلا به سرطان کولورکتال و مرگ و میر کلی سرطان را کاهش دهند.
رژیم غذایی مناسب برای بیماران سرطانی
وقتی به سرطان مبتلا هستید، ممکن است به پروتئین و کالری اضافی نیاز داشته باشید.
گاهی اوقات ممکن است نیاز باشد که رژیم غذایی شما شامل گوشت اضافی، ماهی، تخم مرغ، لبنیات و پروتئین های گیاهی باشد.
اگر در جویدن و بلع مشکل دارید، ممکن است لازم باشد سس اضافه کنید.
گاهی اوقات، ممکن است لازم باشد به جای غذاهای پرفیبر، غذاهای کم فیبر بخورید.
چه رژیم غذایی برای بیماران سرطانی بهتر است؟
برخی از بهترین غذاها برای خوردن در طول شیمی درمانی یا سایر درمان های سرطان، پروتئین های گیاهی هستند.
آنها بالاترین سطح ویتامین و مواد معدنی را ارائه می دهند.
این به معنای خوردن مقدار زیادی سبزیجات و همچنین لوبیا، حبوبات، آجیل و دانه ها است.
5 غذای برتر برای مبارزه با سرطان کدامند؟
“غذاهای ضد سرطان”
این لیست معمولا با انواع توت ها، بروکلی، گوجه فرنگی، گردو، انگور و سایر سبزیجات، میوه ها و آجیل در صدر قرار دارد.
اگر به غذاهای معمولی که خطر سرطان را کاهش می دهند نگاه کنید، تقریباً همه غذاهای گیاهی حاوی مواد مغذی گیاهی هستند.
چه چیزی به بیماران سرطانی کمک می کند عمر طولانی تری داشته باشند؟
ترکیبی از یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم می تواند به شما در حفظ وزن کمک کند.
ثابت شده است که حفظ وزن سالم به بازماندگان سرطان های سینه، پروستات و کولورکتال و احتمالاً انواع دیگر کمک می کند تا زندگی طولانی تر و سالم تری داشته باشند.
بیماران سرطانی نباید چه بخورند؟
هات داگ نپخته، برش های سرد یا سالامی پخته نشده، به دلیل افزایش خطر ابتلا به لیستریا.
ماهی دودی، از جمله دیپ ها و اسپری های تهیه شده با ماهی دودی.
جوانه ها و برگ های با رشد سریع، از جمله شاهی، برگ کاری و جوانه های لوبیا مانند آدوکی، یونجه، عدس و ماش.
آیا بیماران سرطانی می توانند تخم مرغ بخورند؟
اطمینان حاصل کنید که در طول درمان سرطان، در حالی که سیستم ایمنی بدن شما ضعیف است،
تخم‌مرغ‌های شما کاملاً پخته می‌شوند تا خطر ابتلا به بیماری‌های ناشی از غذا را کاهش دهید
(به این معنی که تخم‌مرغ آب پز باید خوب پخته شده باشد و به هیچ عنوان عسلی یا شُل نباشد).
منبع: Cancer.Net