جراحی برای تومور‌های فیزیکی که در یک قسمت از بدن قرار دارند بسیار موثر است. این روش، درمان موضعی محسوب می‌شود. به این معنی که تنها بخشی از بدن شما را که درگیر سرطان شده است را درمان می‌کند. به همین دلیل برای سرطان خون یا برای سرطان‌هایی که گسترش یافته‌اند استفاده نمی‌شود.
6 دلیل اصلی پیشنهاد جراحی توسط انکولوژیست به مبتلایان سرطان عبارتند از:
پیشگیری از سرطان: برای برخی از انواع سرطان، امکان برداشتن عضوی قبل از ایجاد و گسترش سرطان وجود دارد. به این ترتیب جراحی می‌تواند به پیشگیری از سرطان کمک کند.
تشخیص سرطان: ممکن است از جراحی برای گرفتن نمونه بافتی برای آزمایش استفاده شود. نمونه در آزمایشگاه برای بررسی سرطانی بودن آن آزمایش می‌شود. آزمایش‌های دیگر ممکن است ساختار ژنتیکی سلول‌ها را بررسی کنند. نتایج به تیم درمانی شما کمک می‌کند تا درمان شما را برنامه ریزی کنند.
پیگیری مرحله سرطان: جراحی سرطان می‌تواند اندازه سرطان و گسترش آن را نشان دهد. این اطلاعات برای تعیین مرحله سرطان استفاده می‌شود. مرحله سرطان به پزشکتان می‌گوید که وضعیت شما چقدر جدی است و آیا به درمان تهاجمی نیاز دارید یا خیر.
درمان اولیه: برای بسیاری از سرطان‌ها، جراحی درمان اصلی است.
جلوگیری از گسترش سرطان: گاهی اوقات جراحی نمی‌تواند تمام سرطان را از بین ببرد. جراح ممکن است تا آنجا که ممکن است از تومور بردارد. به این حالت حجم زدایی می گویند.
تسکین علائم یا عوارض جانبی: از جراحی نیز برای بهبود کیفیت زندگی شما استفاده می‌شود. برای مثال، می‌تواند درد ناشی از سرطانی که بر عصب یا استخوان فشار می‌آورد را کم کند یا از بین ببرد. به طور مثال از جراحی می‌توان برای حذف سرطانی که روده را مسدود می‌کند استفاده کرد.
جراحی اغلب با سایر درمان‌های سرطان استفاده می شود. این درمان ها می تواند شامل شیمی درمانی، پرتودرمانی و سایر درمان‌ها برای به دست آوردن بهترین نتیجه ممکن باشد. اینکه کدام درمان برای شما بهترین است به نوع سرطان، مرحله آن و سلامت کلی بدنتان بستگی دارد.
جراحی سرطان چگونه انجام می‌شود؟
در صورت امکان، هدف از جراحی سرطان حذف تمام سرطان از بدن است. برای این کار، جراح از ابزارهای برش برای برداشتن سرطان و برخی بافت‌های سالم اطراف آن استفاده می‌کند.
جراح همچنین ممکن است برخی از غدد لنفاوی این ناحیه را بردارد. غدد لنفاوی برای بررسی اینکه آیا حاوی سلول‌های سرطانی هستند یا خیر، آزمایش می‌شوند.
روز‌های بعد از جراحی
مطمئن باشید که تیم جراحی شما اقدامات زیادی را برای کاهش خطر عوارض جانبی انجام خواهند داد. این اقدامات شامل مواردی مانند تراشیدن و تمیز کردن ناحیه قبل از بریدن پوست برای جلوگیری از عفونت، استفاده از پمپ‌های مخصوص پا و رقیق‌کننده‌های خون با دوز پایین برای جلوگیری از لخته شدن خون، و درمان‌های تنفسی است. از پزشک خود در مورد عوارض احتمالی جراحی خود بپرسید و اطلاعاتی در مورد اینکه چه کارهایی را بهتر است بعد از جراحی انجام دهید بگیرید.
بسته به جراحی شما، ممکن است قبل از رفتن به خانه مدتی در بیمارستان بمانید. تیم درمان شما دستورالعمل‌های خاصی را برای بهبودیتان ارائه می‌دهد. در مورد نحوه مراقبت از هر زخم، غذا‌ها یا فعالیت‌هایی که باید اجتناب کنید و دارو‌هایی که باید مصرف کنید کمکتان می‌کنند. مطمئن شوید که متوجه شده‌اید چه کارهایی را می‌توانید و چه کارهایی نمی‌توانید بعد از جراحی انجام دهید.
عوارض احتمالی حین جراحی ممکن است ناشی از خود جراحی، دارو‌های مورد استفاده و سلامت کلی بدنتان باشد. به طور کلی، هرچه جراحی پیچیده تر باشد، خطر عوارض جانبی بیشتر است. عمل‌های جزئی و نمونه برداری از بافت معمولا خطر کمتری نسبت به جراحی سنگین‌تر دارد. درد در محل جراحی شایع‌ترین مشکل است. عفونت در محل و واکنش به دارو‌های مورد استفاده برای بی حس کردن ناحیه (بی حسی موضعی) نیز ممکن است.
سخن آخر
در نظر داشته باشید که بسیار نادر است که جراحی باعث گسترش سرطان شود. پیشرفت در تجهیزات مورد استفاده در حین جراحی و آزمایش‌های تصویربرداری دقیق به کاهش این خطر کمک کرده است. پس با افزایش اطلاعات خود و اعتماد به تیم درمانتان قدم در راه سلامتی بردارید.