کنار آمدن با اینکه فردی که می‌شناسید مبتلا به سرطان است می‌تواند سخت باشد. اگر به آن شخص بسیار نزدیک هستید، تشخیص سرطان برای شما نیز می‌تواند استرس زا باشد. اگر صحبت کردن در مورد سرطان برایتان راحت نیست، ممکن است در این زمان گزینه مناسبی برای صحبت با دوستتان که مبتلا شده است، نباشید.
ممکن است به زمان نیاز داشته باشید تا احساسات خود را کنترل کنید. حتی می‌توانید به دوست خود توضیح دهید که صحبت کردن در مورد سرطان برایتان سخت است. در این زمان، بهتری کاری که می‌توانید انجام دهید این است که با کمک به آن‌ها در جستجوی گروه‌های حمایتی یا برقراری ارتباط با یک جامعه کمکشان کنید تا شخصی را پیدا کنند که راحت تر در مورد احساساتشان صحبت کنند.
اما اگر احساس می‌کنید می‌توانید برای کمک به فرد مبتلا به سرطان در زندگی‌تان داوطلب باشید، در این مطلب چند پیشنهاد برای گوش دادن و صحبت کردن در کنار این افراد وجود دارد. یادتان نرود که ارتباط و انعطاف پذیری کلید موفقیت است.
چهار بعد زندگی که بر بیماران سرطانی و خانواده آن‌ها تأثیر می‌گذارد؟
در مطالعات سلامت جسمانی، اجتماعی/خانوادگی، عاطفی و عملکردی چهار حوزه کیفیت زندگی در نظر گرفته می‌شوند. بدیهی است که هر چه امتیاز بالاتر باشد، کیفیت زندگی بهتر است.
هنگام صحبت با کسی که سرطان دارد، مهمترین اصل این است که گوش کنید. سعی کنید احساسشان را بشنوید و درک کنید. سعی نکنید احساس یا رفتار فرد را تغییر دهید و به هیچ وجه قضاوت نکنید. به آن‌ها اجازه دهید تا بدانند که هر زمان که تمایل داشتند، آماده صحبت هستید. یا اگر در آن زمان تمایلی به صحبت کردن ندارند، اشکالی ندارد و می‌توانید پیشنهاد دهید هر زمان که آمادگی دارند پای صحبتشان بنشینید.
ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که عدم اطمینان و ترس باعث شود فرد مبتلا به سرطان عصبانی، افسرده یا گوشه گیر به نظر برسد. این احساسات طبیعی است و بخشی از روند سوگواری چیزی است که به دلیل سرطان از دست رفته است (چیزهایی مانند سلامتی، زیبایی ظاهری، انرژی و زمان). با گذشت زمان، بیشتر مردم می‌توانند با واقعیت جدید زندگی خود سازگار شوند و به جلو بروند. برخی ممکن است به کمک بیشتری از یک گروه حمایتی یا یک متخصص سلامت روان نیاز داشته باشند تا یاد بگیرند که با تغییراتی که سرطان در زندگی آن‌ها ایجاد کرده است کنار بیایند.
احساس گناه در برابر ابتلا به سرطان
فرد مبتلا به سرطان ممکن است احساس گناه کند که کاری انجام داده است تا سرطان خود را ایجاد کند. برخی از افراد توسط دیگران احساس گناه می‌کنند که ممکن است از آن‌ها بپرسند آیا در گذشته کارهایی انجام داده اند که ممکن است باعث سرطان آن‌ها شده باشد. این کار برچسب زنی نامیده می‌شود و گاهی اوقات می‌تواند باعث شود که فرد مبتلا به سرطان خود را به خاطر بیماری‌اش سرزنش کند یا احساس کند طرد شده، منزوی شده، افسرده است و گویی از حمایت زیادی برخوردار نیست. حتی می‌تواند بر نحوه برخورد آن‌ها با درمان و کیفیت زندگیشان تأثیر بگذارد و ممکن است باعث شود از مراقبت‌های بعدی اجتناب کنند. اگر کسی به دلیل تشخیص سرطان خود احساس گناه می‌کند، به او اطمینان دهید که مقصر نیست و بدون انتقال حس ترحم از او مراقب کنید. به آن‌ها کمک کنید درک کنند که نمی‌توانند آنچه را که ممکن است در گذشته اتفاق افتاده است تغییر دهند، اما می‌توانند مسئولیت زندگی و مراقبت خود را در حین گذراندن دوره درمان و فراتر از آن بر عهده بگیرند.
سرطان چگونه بر خانواده تأثیر می گذارد؟
تشخیص سرطان می‌تواند بر سلامت عاطفی بیماران، خانواده‌ها و مراقبان تأثیر بگذارد. احساسات رایج در طول این تجربه تغییر دهنده زندگی شامل اضطراب، پریشانی و افسردگی است. نقش‌ها در خانه، مدرسه و محل کار می‌توانند تحت تأثیر قرار گیرند. مهم است که این تغییرات را بشناسید و در صورت نیاز کمک بگیرید.
خانواده‌ها از بیماران حمایت عاطفی می‌کنند و نقش قابل توجهی در انتخاب بیماران برای درمان سرطان، بیمارستان و تصمیم گیری در مورد گزینه‌های درمان دارند.
اعضای خانواده همراهان مهم بیماران مبتلا به سرطان هستند. نقش مهم اعضای خانواده در روند بیماری بیماران توسط انکولوژیست‌ها و پرستاران انکولوژی تشخیص داده شده است. بهمین منظور توسعه و ایجاد یک ارزیابی سیستماتیک از نیازها و خواسته‌های اعضای خانواده به منظور ارائه حمایتی خاص باید به اولویت تحقیقات بالینی بین رشته‌ای در آینده نزدیک تبدیل شود.
حرف آخر
صحبت کردن، گوش دادن و فقط بودن در کنار عزیز مبتلا به سرطان از مهمترین کارهایی است که می‌توانید انجام دهید. در این مدت، غالب افراد در مواجهه با عزیزشان که مبتلا به سرطان شده است، احساسات و نیازهای خود را کنار می‌گذارند. به عبارت دیگر، سعی می‌کنند بر روی فرد مبتلا به سرطان و وظایف متعدد مراقبت تمرکز کنند که البته صرفا برای یک همراهی موقت می‌تواند خوب باشد.