چاقی

سازمان بهداشت جهانی گزارش می دهد که شیوع چاقی در سراسر جهان از سال 1975 سه برابر شده است. در سال 2016 تخمین زده شد که بیش از 2.5 میلیارد بزرگسال دارای اضافه وزن یا چاقی هستند و اضافه وزن یا چاقی منجر به مرگ بیشتر افراد نسبت به کمبود وزن می شود. سازمان جهانی بهداشت (WHO) اضافه وزن و چاقی را به عنوان «انباشته شدن غیرطبیعی یا بیش از حد چربی که خطری برای سلامتی ایجاد می‌کند» تعریف می‌کند. وزنی که 20 درصد بالاتر از وزن ایده آل است، خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با چاقی را افزایش می دهد. چاقی امید به زندگی را در سرتاسر جهان کاهش می دهد و این تاثیر در افرادی که زودتر به چاقی مبتلا می شوند بسیار قوی است.

بیماری های مرتبط با چاقی

بسیاری از افراد که اضافه وزن شدید دارند در طولانی مدت دچار افسردگی خواهند شد. دیابت نوع 2 به شدت با چاقی مرتبط است و تا 80 درصد موارد مربوط به وزن می باشد. در مقایسه با افراد با BMI 22، افرادی که BMI 35 دارند، 61 برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند. میزان فشار خون بالا اغلب در افراد چاق افزایش می یابد و ممکن است در نیمی از افرادی که به دنبال درمان های کاهش وزن هستند وجود داشته باشد. در مطالعاتی که بر روی بیماری های قلبی انجام شده ، اضافه وزن بیش از 25 درصد منجر به بروز فشار خون بالا خواهد شد. کاهش وزن 10 کیلوگرمی می‌تواند فشار خون را تا 10 میلی‌متر جیوه کاهش دهد. بیماری تنفسی با اثرات نامطلوب بر ظرفیت ورزش نیز در افراد چاق شایع است. چاقی با افزایش بیماری معده، مری و بیماری کبد و صفراوی همراه است. چاقی عامل مشترک در بسیاری از سرطان ها نیز می باشد. بنابراین بهتر است از امروز به فکر سلامتی خود باشیم و با رعایت رژیم غذایی و فعالیت فیزیکی کافی به بهبود شرایط جسمی خود کمک کنیم.

برای به دست آوردن شاخص توده بدنی (BMI) نیاز داریم که وزن دقیق بدن خود را بر اساس کیلوگرم به میزان قد بر اساس متر به توان 2، تقسیم کنیم.

پاتوفیزیولوژی

چاقی ناشی از تعادل انرژی مثبت طولانی مدت است ( یعنی دائما بیشتر از نیاز بدن مواد غذایی و خوراکی دریافت می کنیم). تعادل مثبت انرژی در جوامع کنونی عوامل بی‌شماری دارد، از افزایش دسترسی به غذاهای ارزان‌تر که برخی از آنها به عنوان سمی یاد می‌کنند تا کاهش فعالیت بدنی در محل کار و اوقات فراغت. میانگین کالری دریافتی روزانه بیش از 200 کیلوکالری در چند دهه گذشته افزایش یافته است، زیرا در برخی کشورها هزینه های غذا به طور چشمگیری کاهش یافته است و کالری بیشتری در خارج از خانه مصرف می شود. در کشورهایی با اقتصاد ضعیف تر، عموم مردم با مصرف برنج، نان، سیب زمینی و کربوهیدرات هایی از این قبیل وعده های غذایی خود را تکمیل میکنند، که میتواند باعث افزایش وزن به خصوص در ناحیه شکم شود. در عین حال، فعالیت بدنی به دلیل پیشرفت در تجهیزات و ارگونومی در محیط کار کاهش یافته است. فراتر از تأثیرات رفتاری و رژیم غذایی روزانه، تحقیقات تعداد فزاینده ای از عوامل ژنتیکی و فیزیولوژیکی را شناسایی کرده است، که به مجموعه وسیعی از پیام رسان های غدد درون ریز عصبی و محیطی اشاره می کند، که بر مصرف غذا و استفاده از مواد مغذی تأثیر می گذارد و وزن را به گونه ای تنظیم می کند که اغلب بیماران را ناامید می کند. تلاش برای کاهش وزن تحقیقات تصویربرداری عصبی پیشرفته اخیراً الگوهای مشابهی از فعال سازی مغز را بین خوردن اعتیاد آور و سوء مصرف مواد نشان داده است. بنابراین بهترین روش برای کاهش وزن با توجه به ژنتیک خانوداگی فرد، هورمون های بدن، بیماریهای زمینه ای و عوامل دیگر بستگی دارد، که با کمک گرفتن از متخصصین میتوان بهترین راه را انتخاب نمود.

درمان

اگرچه تمام درمان‌های کاهش وزن باید شامل رژیم غذایی خاص، عادت های شخصی،  ورزش، و در برخی موارد دارودرمانی یا جراحی کاهش وزن باشد، اما ویژگی‌های درمان باید با شرایط بیمار، از جمله BMI و ملاحظات مربوطه، مطابقت داشته باشد. پزشکان با توجه به میزان وزن اضافی بدن، بیماری های زمینه ای و … میتوانند بهترین روش را برای کاهش وزن توصیه کنند. برای مثال برخی افراد به علت افزایش سن و مشکلات استخوانی یا التهاب و درد در مفاصل خود نمیتوانند با ورزش وزن خود را به سطح ایده آل برسانند بنابراین نیازمند روش های دیگر درمانی می باشند.

رژیم درمانی

برای کاهش وزن، تعادل انرژی باید منفی باشد. کاهش کالری اولین قدم ضروری است. برای بزرگسالان عادی، روزانه 22 کیلو کالری بر کیلوگرم برای حفظ وزن مورد نیاز است. اما میزان دقیق آن برای هر فرد متفاوت می باشد و پزشک متخصص با استفاده از شاخص توده ی بدنی و عوامل دیگر میتواند آن را تعیین نماید.

کمترین میزان کالری برای حفظ وزن حدود 1200 کیلو کالری در روز است، حتی برای کسانی که در بستر استراحت هستند. حداقل کالری دریافتی برای اطمینان از دریافت کافی ریزمغذی های ضروری و درشت مغذی ~ 500 کیلو کالری در روز است که معمولاً تحت نظارت پزشکی در رژیم های غذایی بسیار کم کالری برای کاهش وزن ارائه می شود. سطح ورزش و فعالیت بسته به میزان فعالیت بدنی، ۲۵ درصد یا بیشتر بر میزان کالری نگهدارنده تأثیر می‌گذارد و فعالیت بدنی باید در تعیین سطوح کالری نگهدارنده در نظر گرفته شود. به خاطر داشته باشیم رژیم غذایی هر فرد متناسب با شرایط فیزیکی همان فرد می باشد، بنابراین از رژیم هایی که ممکن است به سلامت بدن شما آسیب برسانند جدا خودداری کنید.