سرطان سینه و تخمدان ارثی

سرطان پستان یک سرطان شایع است، که تعداد زیادی از بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد. قابل ذکر است که 5 تا 10 درصد از بیماران مبتلا به سرطان سینه از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به سرطان هستند. هم چنین شایع ترین ژن های مستعد ابتلا به سرطان پستان BRCA1 و BRCA2  می باشند، که با هم مرتبط هستند.

 با خطر ابتلا به سرطان تخمدان و لوزالمعده، پیشرفت در فناوری آنالیز توالی یابی نسل بعدی (NGS) امکان کشف چندین ژن غیر BRCA را فراهم کرد که مسئول سرطان سینه و تخمدان هستند.

مطالعات بر روی سرطان پستان و تخمدان ارثی (HBOC) نه تنها شامل تعیین استعداد ابتلا به سرطان، بلکه در نظر گرفتن درمان فعلی سرطان سینه، پیشگیری از سرطان بعدی، تشخیص خطر و اتخاذ اقدامات محافظتی برای بستگان است. بسیاری از تومورهای ارثی، از جمله HBOC، سندرم هایی هستند که با ایجاد انواع مختلف سرطان متوالی مشخص می شوند.

بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، تعداد موارد جدید سرطان سینه در سال 2018 از دو میلیون نفر فراتر رفت که 11.6 درصد از کل موارد جدید سرطان در مردان و زنان را تشکیل می دهد. علاوه بر این، 5 تا 10 درصد از بیماران مبتلا به سرطان پستان از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به سرطان هستند.

سرطان سینه و تخمدان ارثی (HBOC)

خانواده هایی با سابقه سرطان های متعدد پستان یا تخمدان تقریباً 15 درصد از کل بیماران مبتلا به سرطان سینه را تشکیل می دهند و این بیماری را سرطان پستان خانوادگی (FBC) می نامند. FBC شامل افرادی است، که از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به سرطان هستند. طبق گفته موسسه ملی سرطان، HBOC به عنوان یک اختلال ارثی تعریف شده است، که در آن خطر ابتلا به سرطان سینه (به ویژه قبل از 50 سالگی) و سرطان تخمدان بالاتر از حد طبیعی است. بیشتر موارد سندرم HBOC به دلیل جهش های خاصی در BRCA1 یا BRCA2 ایجاد می شود. افراد مبتلا به سندرم HBOC ممکن است، خطر ابتلا به انواع دیگر سرطان از جمله سرطان های ملانوم، پانکراس و پروستات را نیز افزایش دهند. این بررسی دانش فعلی در مورد سندرم سرطان پستان و تخمدان ارثی را مورد بحث قرار خواهد داد.

BRCA1 و BRCA2 انسانی

دکتر کینگ و همکاران BRCA1 را به عنوان عامل سرطان پستان ارثی از طریق تجزیه و تحلیل پیوند با استفاده از نشانگرهای پلی مورفیسم (هنگامی که دو یا چند فنوتیپ که آشکارا با هم تفاوت دارند در جمعیت یک گونهٔ زیستی وجود داشته باشد.) ژنتیکی در 23146 فرد جوان متعلق به خانواده های مبتلا به سرطان پستان شناسایی کرد. وجود این ژن در سال 1990 گزارش شد. در سال 1994، دکتر میکی و همکارانش، ژن را با موفقیت کلون و کل ساختار آن را آشکار کردند. BRCA1 در 17q21 نزدیک سانترومر بازوی بلند کروموزوم 17 قرار دارد و دارای 24 اگزون (اگزون یا بیانه، توالی‌های نوکلئیک اسیدی هستند؛ که هر زمان به صورت RNA درآمدند؛ می‌توانند برای ساخت پروتئین به کار روند) است.

BRCA2 (ژن 2 حساسیت به سرطان پستان) در سال 1995 توسط ووستر و همکارانش با تجزیه و تحلیل خانواده های سرطان پستان جهش منفی BRCA1، از جمله بیماران مرد مبتلا به سرطان سینه، شناسایی شد. BRCA2 در کروموزوم 13 (13q12-13) قرار دارد، دارای 27 اگزون است.

عملکرد BRCA و نقش آن در سرطان زایی

DNA که اطلاعات ژنتیکی را در خود جای داده است، دائماً توسط عوامل داخلی و خارجی مختلف آسیب می بیند و بسته به نوع آسیب از طرق مختلف ترمیم می شود. BRCA1/2 ژن‌های سرکوب‌کننده تومور مراقب هستند، که شکستگی‌های دو رشته‌ای DNA را برای حفظ ثبات ژنومی ترمیم می‌کنند. آنها علاوه بر ترمیم، از نظر زمانی و مکانی چرخه سلولی را تعدیل و تثبیت می کنند. و به طور کلی نقشی اساسی در روند حفظ سلامت سلول های بدن دارد. بنابراین اگر این ژن ها آسیب ببینند یا دچار جهش بشوند، نمی توانند فرایند ترمیم ژن های ما و عملکرد سرکوب توموری را به نحو احسنت پیش ببرند، در این صورت سلول های ما دچار اختلال شده و ممکن است این اختلال منجر به سرطان شود. جهش در این ژن ها میتواند عامل ایجاد سرطان تخمدان و پستان ارثی شود.