سرطان تخمدان (OC) یک بدخیمی شایع در دستگاه تناسلی زنان است که بعد از سرطان دهانه رحم از نظر بروز در رتبه دوم قرار دارد. اکثر سرطانهای تخمدان بدخیمیهای با درجه بالا هستند، که یک یا هر دو تخمدان را درگیر میکنند و پتانسیل متاستاتیک قابل توجهی دارند. درک بیولوژی OC دشوار بوده است، زیرا به نظر می رسد این سلول های توموری بسیار شبیه سلول هایی هستند، که به طور معمول در تخمدان وجود دارند. سرطان تخمدان یک بیماری منفرد نیست و میتواند به حداقل پنج زیرگروه بافتشناسی مختلف تقسیم شود که دارای عوامل خطر، سلولهای منشأ، ترکیبات مولکولی، ویژگیهای بالینی و درمانهای مختلف هستند.
عوامل پیش آگهی برای OC پیشرفته عبارتند از سن بالا، حجم تومور باقیمانده پس از درمان، بافت شناسی تومور، وجود یا عدم وجود آسیت (یکی از علائم مهم سرطان تخمدان، تجمع مایع (آسیت) در شکم است که میتواند موجب احساس نفخ شود. نفخ، احساس پری یا سفتی در اطراف شکم است. ممکن است فرد احساس کند که نیاز به دفع گازهای رودهای خود دارد)، و سطح سرمی CA-125.
پیشرفت قابل توجهی در شناسایی ژنهایی که با خطر بالای سرطان تخمدان مرتبط هستند (مانند BRCA1 و BRCA2) و همچنین ضایعه پیشساز HGSC به نام کارسینوم داخل اپیتلیال لولههای سروزی و سونوگرافی ترانس واژینال انجام شده است، که نویدبخش شناسایی افراد در معرض خطر بالای سرطان است. امروزه شیمی درمانی مبتنی بر پلاتین (داروهای آنتینئوپلاستیک یا ضد سرطان مبتنی بر پلاتین که به انگلیسی Platinum-based antineoplastic نام میگیرد، این دارو کمپلکس شیمیایی حاوی پلاتین می باشد) باید به همه بیمارانی که شانس مناسبی برای پاسخ به این درمان دارند ارائه شود. بواسیزوماب بدون توجه به رژیم سیتوتوکسیک پاسخ به شیمی درمانی را افزایش می دهد و می تواند در بیمارانی که نیاز فوری به تسکین علائم دارند ارزشمند باشد. برای بیماران مبتلا به سرطان تخمدان با درجه عود بالا ، که به درمان مبتنی بر پلاتین پاسخ می دهند، درمان نگهدارنده با مهارکننده پلی (ADP-ribose) پلی مراز بدون توجه به وضعیت جهش BRCA می تواند ارائه شود.
فراوانی این سرطان بسته به کشور، قومیت، چاقی، رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی، مصرف دخانیات و الکل متفاوت است. عواملی مانند فقر و دسترسی ضعیف به مراکز خدمات سلامت ممکن است مانند سایر بیماری ها بر سرطان تخمدان تأثیر بگذارد.
اگر سابقه ژنتیکی ابتلا به سرطان تخمدان در خانواده ی فردی وجود داشته باشد، نیاز هست که این فرد به صورت سالیانه مورد آزمایش و تست های مورد نیاز تشخیصی قرار بگیرد. تشخیص زودهنگام میتواند تاثیر شگرفی بر کاهش هزینه های درمان و اطمینان بیشتر در روند درمان سرطان داشته باشد.
بنابراین باید بدانیم سرطان زمانی خطرناک میشود که زمان طولانی از ابتلا به آن گذشته باشد. با تکیه بر تشخیص زودهنگام و درمان به موقع میتوانیم بهترین شرایط بهبود را برای خود فراهم آوریم.