آموزش, دسته بندی نشده

ایمنی سازی در برابر سرطان

ایمنی سازی سرطان

طبق اطلاعات منتشر شده در سایت موسسه تحقیقاتی سرطان، پیشگیری از بیماری جزء لاینفک سلامت جمعی جامعه ما است. همه‌گیری COVID-19 یادآور این موضوع بود و برای همه بیماری‌ها، از جمله سرطان، صادق است.

راه های مختلفی وجود دارد که افراد می توانند ریسک ابتلا به سرطان را کاهش دهند، مانند حفظ یک رژیم غذایی سالم و پرهیز از سیگار. برخی دیگر ماهیت پزشکی بیشتری دارند، مانند انجام غربالگری منظم سلامت برای سرطان یا حتی واکسینه شدن در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) برای محافظت در برابر سرطان دهانه رحم یا سایر سرطان های مرتبط. واکسن های سرطان نوعی ایمونوتراپی هستند، که سیستم ایمنی را برای شناسایی سلول های سرطانی و متعاقبا از بین بردن آنها آموزش می دهد. این ابزار قوی و امیدوار کننده می تواند به بیماران بی شماری در حال حاضر و آینده کمک کند.

تأثیر گذشته و حال CRI بر پیشرفت واکسن سرطان

CRI (سازمان تحقیقات سرطان) از دهه 1950 در تحقیقات واکسن سرطان شرکت داشته است، زمانی که یک دانشمند نشان داد واکسن سل باسیلوس کالمت-گوئرین (BCG) می تواند از گسترش تومور در موش جلوگیری کند. بیش از دو دهه بعد، دریافت کننده سابق کمک هزینه CRI، آلوارو مورالس ، پیشگام چگونگی استفاده از BCG برای درمان سرطان مثانه غیر تهاجمی بود. BCG اولین درمان فعال ایمونوتراپی مورد تایید FDA در سال 1990 بود.

دانشمندان CRI در دهه‌های اخیر چندین اکتشاف مهم با توسعه واکسن سرطان انجام داده‌اند. Ian H. Frazer، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه کوئینزلند در استرالیا، پیشرفت‌های علمی را پیش برد که منجر به تبدیل شدن گارداسیل به اولین واکسن پیشگیری کننده سرطان دهانه رحم شد.

اگرچه دانشمندان CRI با واکسن‌های سرطان به اکتشافات عظیمی دست یافته‌اند و به بیماران در سراسر جهان در این فرآیند کمک می‌کنند، کار همچنان ادامه دارد. چندین دانشمند CRI در حال حاضر تحقیقاتی را انجام می دهند که می تواند برای توسعه واکسن سرطان در آینده مفید باشد.

دکتر جاشوا برودی توضیح داد: “رویکرد ما این است که محرک های ایمنی را مستقیماً در محل تومور بیمار برای ایجاد واکسن در محل ایجاد کنیم، این رویکرد واکسیناسیون درجا نامیده می شود.” ما خوش شانس بوده ایم که بیماران متعددی را ببینیم که پس از دریافت واکسیناسیون درجا در یک محل، تومورهایشان در سراسر بدن از بین می روند. برخی از بهترین نتایج ثبت شده در سرطان ریه، لنفوم و سرطان سینه بوده است.

واکسن های سرطان چگونه کار می کنند؟

اولین واکسن آبله را در اواخر قرن هجدهم مورد هدف قرار داد. از آن زمان، واکسن های متعدد جان صدها میلیون نفر را از شیوع بیماری های مختلف نجات داده اند. با این حال، واکسن‌های سرطان نسبت به همتایان خود برای سایر بیماری‌ها پیچیده‌تر هستند، زیرا انواع سرطان‌های مشابه می‌توانند ویژگی های منحصر به فردی را از فردی به فرد دیگر ارائه دهند و این بیماری می‌تواند خود را از سیستم ایمنی پنهان کند.

دکتر وینود بالاچاندران، توضیح داد:

برای تولید واکسن سرطان، باید به سیستم ایمنی بدن آموزش دهیم که جنبه‌های خارجی سلول سرطانی را به خوبی تشخیص دهد و در عین حال به سلول های بدن میزبان حمله نکند.

طی تحقیقات کسترده به انین نتیجه رسیدند که به طور کلی، دو دسته برای واکسن سرطان وجود دارد: پیشگیرانه و درمانی.

واکسن های پیشگیری کننده سرطان به افراد کمک می کند تا خطر ابتلا به سرطان هایی را که به دلیل عفونت ویروسی رخ می دهد کاهش دهند. به عنوان مثال، HPV و ویروس هپاتیت B (HBV) می توانند منجر به سرطان دهانه رحم یا دهان شوند. واکسن هایی مانند Cervarix® که دو سویه HPV را که باعث اکثر سرطان های دهانه رحم می شوند هدف قرار می دهد، همچنین توسط FDA برای درمان سایر انواع سرطان مانند سر و گردن تأیید شده است.

سیستم ایمنی انسان توانایی ذاتی برای شناسایی و حمله به سلول های سرطانی مضر را دارد که یک ایمونوتراپی ابرقدرت میتواند این سیتم ایمنی خفته را برانگیزد. واکسن‌های درمانی سرطان این رفلکس ریشه‌دار را تقویت کرده و از آن استفاده می‌کنند تا سلول‌های ایمنی بتوانند راحت‌تر سلول‌های سرطانی را پیدا کرده و با آنها مبارزه کنند. در حال حاضر واکسن های درمانی برای مهار عود سرطان در حال تولید هستند.

واکسن‌های نئوآنتی‌ژن گام بعدی در تحقیقات واکسن سرطان است. این واکسن‌ها از یک رویکرد سفارشی برای مبارزه با سرطان با رویکردی فردی و مبتنی بر دقیق برای تولید واکسن‌هایی استفاده می‌کنند، که آنتی‌ژن‌ها را هدف قرار می‌دهند، پروتئین‌های خارجی روی سلول‌های سرطانی که سیستم ایمنی می‌تواند آن‌ها را شناسایی و هدف قرار دهد. روش تولید این واکسن ها با برداشتن نمونه تومور از بیمار، شناسایی نئوآنتی ژن های موجود در تومور و ساخت واکسن شخصی سازی شده با استفاده از داده های نئوآنتی ژن سلول های سرطانی خود فرد است. سپس واکسن به بیمار تزریق می شود و کاتالیزوری برای پاسخ ایمنی قوی در برابر سرطان می شود.

به لطف کمک های خستگی ناپذیر دانشمندان CRI، بیماران سرطانی، مراقبان و دیگران، امیدواریم پیشرفت های حاصل از فناوری های واکسن سرطان بتواند به ایجاد جهانی مصون از سرطان کمک کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *