به گفته اداره ملی اقیانوسی و جوی و آژانس مواد شیمیایی اروپا، میکروپلاستیک ها قطعاتی از هر نوع پلاستیک با طول کمتر از 5 میلی متر هستند. میکروپلاستیک ها که هم از توسعه محصول تجاری و هم از تجزیه پلاستیک های بزرگتر ناشی می شوند، به عنوان یک آلاینده می توانند برای محیط زیست و سلامت موجودات زنده مضر باشند.
بزرگترین منبع میکروپلاستیک چیست؟
پارچه های مصنوعی
رایج‌ترین میکروپلاستیک‌ها در محیط میکروالیاف هستند – قطعات پلاستیکی به شکل رشته‌ها یا رشته‌های کوچک. میکروفیبرها از منابع زیادی از جمله ته سیگار، تورهای ماهیگیری و طناب می آیند، اما بزرگترین منبع پارچه های مصنوعی است که دائما از آنها ذرات ریزی می ریزد.
آیا می دانستید؟ میکروپلاستیک‌ها میتوانند از منابع مختلفی از جمله قطعات پلاستیکی بزرگتر که از هم جدا شده‌اند، گلوله‌های رزینی که برای تولید پلاستیک استفاده می‌شوند، یا به شکل مهره‌های کوچک، که دانه‌های پلاستیکی کوچک ساخته شده در محصولات بهداشتی و زیبایی هستند، تهیه شوند. پلاستیک تقریباً در همه جا وجود دارد – بسته بندی مواد غذایی، لاستیک ها، لباس ها، لوله های آب و … .
اما این میکروپلاستیک ها چگونه میتوانند بر سلامتی ما اثر بگذارند؟
میکروپلاستیک ها می توانند مواد شیمیایی نامطلوب از جمله فلزات سنگین، بی فنیل های پلی کلره (PCB) و آفت کش ها را از محیط جذب کنند. مصرف انسان از میکروپلاستیک ها می تواند منجر به افزایش قرار گرفتن در معرض این مواد شیمیایی شود و ممکن است منجر به اثرات سمی شود. هم چنین افرادی که دچار تجمع ذرات ریز پلاستیکی رگ خونی انباشته شده بودند، در طی یک مطالعه سه ساله بیشتر در معرض حمله قلبی، سکته مغزی یا مرگ بودند.
چرا جوانان بیشتر به سرطان مبتلا می شوند؟
در یک تحقیق بالینی در ارتباط با بیماری سرطان نشان داده شد که، تغییر در عادات غذایی، به ویژه افزایش مصرف غذاهای فرافرآوری شده، و سبک زندگی کم تحرک نیز با نرخ بالاتر ابتلا مرتبط است. برخی دیگر حدس می زنند که ممکن است عوامل محیطی مانند مواد سرطان زا در هوا، آب و مواد غذایی در حال گردش دلیل اصلی ابتلا به این بیماری باشند.
بر اساس شواهد به دست آمده از مجله بین المللی فیزیولوژی سلولی دانشمندان دریافتند که میکروپلاستیک ها به علت حمل مواد شیمیایی سمی و بسیار مضر میتوانند عامل گستره ی وسیعی از سرطان ها در انسان باشند. طبق جدیدترین مطالعات صورت گرفته بر روی میکروپلاستیک ها در دانشگاه کنتربری نیوزیلند محققان دریافتند که این مواد پلاستیکی میتوانند به یکپارچگی لایه مخاط روده آسیب وارد نموده و سبب ایجاد انواع سرطان های روده شوند. در مقاله ی دیگری که در مجله الزویر به چاپ رسیده است، پزشکان اثرات نانوپلاستیک ها را مورد بررسی قرار دادند، این تحقیقات ارتباط معناداری میان استنشاق نانوپلاستیک ها و ابتلا به سرطان ریه را نشان داد که میتواند دامنه ی وسیعی از گروه های سنی را در بر گیرد. عوامل مختلفی از جمله کم تحرکی، مصرف غذای ناسالم، افزایش وزن و … نیز میتوانند سلامت ما را به خطر بیاندازند و با توجه به سابقه ی خانوادگی و محیط کاری که در آن مشغول به فعالیت هستیم و میزان ارتباط با آلاینده های شیمیایی مختلف، درصد ابتلا به سرطان میتواند متفاوت باشد. پس میتوان نتیجه گرفت یک عامل به تنهایی، به سختی میتواند منجر به بروز سرطان بشود. پس باید در تلاش باشیم با پیشگیری و رعایت عوامل خطری که در کنترل ما هستد ریسک ابتلا به سرطان را در پایین ترین حد ممکن نگه داریم.
با جمع آوری پلاستیک از محیط زیست و آموزش صحیح به جامعه در عدم رها کردن زباله ها در طبیعت (کوه، رودخانه، دریا، جنگل، کنار جاده ها، پارک ها، کوچه و خیابان ها و…) میتوانیم کیفیت سلامت خود و آیندگان را بهبود ببخشیم.