مقاومت به انسولین چیست؟
انسولین چیست؟
انسولین هورمونی است که توسط لوزالمعده ساخته میشود و به گلوکز در خون شما کمک میکند تا به سلولهای ماهیچه، چربی و کبد وارد شود، جایی که برای انرژی استفاده میشود. گلوکز از غذایی که می خورید به دست می آید. کبد همچنین در مواقع ضروری، مانند زمانی که ناشتا هستید، گلوکز تولید می کند. هنگامی که سطح گلوکز خون، که قند خون نیز نامیده می شود، پس از خوردن غذا افزایش می یابد، لوزالمعده شما انسولین را در خون آزاد می کند. سپس انسولین گلوکز خون را کاهش می دهد تا آن را در محدوده طبیعی نگه دارد.
مقاومت به انسولین چیست؟
مقاومت به انسولین زمانی است که سلولهای ماهیچهها، چربی و کبد به خوبی به انسولین پاسخ نمیدهند و نمیتوانند به راحتی گلوکز خون را جذب کنند. در نتیجه، لوزالمعده شما انسولین بیشتری تولید می کند تا به گلوکز کمک کند تا وارد سلول های شما شود. تا زمانی که لوزالمعده شما بتواند انسولین کافی برای غلبه بر پاسخ ضعیف سلول های شما به انسولین تولید کند، سطح گلوکز خون شما در محدوده سالم باقی می ماند.
پیش دیابت چیست؟
پیش دیابت به این معنی است که سطح گلوکز خون شما بالاتر از حد طبیعی است، اما به اندازه کافی بالا نیست که به عنوان دیابت تشخیص داده شود. پیش دیابت معمولاً در افرادی رخ می دهد که قبلاً مقداری مقاومت به انسولین دارند یا سلول های بتا (سلولهای بتا (β-cells) سلول هایی هستند با خاصیت ترشح مواد تخصصی و انتقال آن به جریان خون بدن ما، که در لوزالمعده قرار دارند و این سلول ها مسئول تولید و ترشح انسولین هستند.) در لوزالمعده انسولین کافی برای نگه داشتن گلوکز خون در محدوده طبیعی تولید نمی کنند. بدون انسولین کافی، گلوکز اضافی به جای اینکه وارد سلول های شما شود، در جریان خون شما باقی می ماند. با گذشت زمان، ممکن است به دیابت نوع 2 مبتلا شوید.
چه کسانی بیشتر مستعد ابتلا به مقاومت به انسولین یا پیش دیابت هستند؟
افرادی که دارای عوامل خطر ژنتیکی(دیابت ارثی وچاقی ژنتیکی) یا سبک زندگی هستند، بیشتر در معرض مقاومت به انسولین یا پیش دیابت هستند. عوامل خطر شامل:
- اضافه وزن یا چاقی
- کودکان با تحرک پایین و مصرف زیاد غذاهای چرب و شیرین
- سن 45 سال یا بیشتر
- والدین، برادر یا خواهر مبتلا به دیابت
- عدم تحرک بدنی
- شرایط سلامتی مانند فشار خون بالا و سطوح غیر طبیعی کلسترول
- سابقه دیابت بارداری
- سابقه بیماری قلبی یا سکته مغزی
- سندرم تخمدان پلی کیستیک که PCOS نیز نامیده می شود
افرادی که سندرم متابولیک (ترکیبی از فشار خون بالا، سطوح غیرطبیعی کلسترول و اندازه دور کمر بزرگ) دارند، بیشتر در معرض ابتلا به پیش دیابت هستند.
در کنار این عوامل خطر، موارد دیگری که ممکن است به مقاومت به انسولین کمک کنند عبارتند از:
- برخی داروها، مانند گلوکوکورتیکوئیدها(کورتون ها)، برخی از آنتی سایکوتیک ها(داروهای ضد روان پریشی)، و برخی از داروها برای درمان HIV
- اختلالات هورمونی، مانند سندرم کوشینگ(ترشح بیش از اندازه هورمون کورتیزول) و آکرومگالی(هنگامی که غده هیپوفیز شما هورمون رشد بیش از حد تولید می کند، رشد غیر طبیعی رخ می دهد که به این حالت آکرومگالی می گویند.)
- مشکلات خواب، به خصوص آپنه خواب (وقفه تنفسی در خواب)
اگرچه نمیتوانید عوامل خطر مانند سابقه خانوادگی، سن یا قومیت را تغییر دهید، اما میتوانید عوامل خطرزای سبک زندگی را در مورد غذا خوردن، فعالیت بدنی و وزن تغییر دهید. این تغییرات سبک زندگی می تواند شانس شما را برای ایجاد مقاومت به انسولین یا پیش دیابت کاهش دهد.
علائم مقاومت به انسولین و پیش دیابت چیست؟
مقاومت به انسولین و پیش دیابت معمولاً هیچ علامتی ندارند. برخی از افراد مبتلا به پیش دیابت ممکن است پوست تیره زیر بغل یا پشت و کناره های گردن داشته باشند، وضعیتی که به آن آکانتوز نیگریکانس می گوییم. بسیاری از توده های کوچک پوستی به نام تگ های پوستی یا همان گوشت اضافی اغلب در همین نواحی ظاهر می شوند.
آکانتوز نیگریکانس نوعی شرایط پوستی میباشد که نشانهٔ آن تیرگی و مخمل شدگی در چینهای بدن است. در محلهای چین خورده پوست، رنگ طبیعی تغییر کرده و به قهوه ای و سیاه میل پیدا میکند. این عارضه معمولاً در بخشهایی از بدن مانند پیچهای خلفی و جانبی گردن، زیر بغل، کشاله ران، ناف، پیشانی و مناطق چین خوردهٔ دیگر بدن یافت میشود. آکانتوس نیگریکانس با اختلالات غدد درون ریز، به ویژه مقاومت به انسولین و هایپرانسولینمی( انسولین بالاتر ازسطح نرمال) همراه است.
چه چیزی باعث مقاومت به انسولین و پیش دیابت می شود؟
محققان به طور کامل درک نمی کنند که چه چیزی باعث مقاومت به انسولین و پیش دیابت می شود، اما فکر می کنند اضافه وزن و عدم فعالیت بدنی عوامل اصلی هستند.
اضافه وزن
محققان قبلاً فکر می کردند که بافت چربی فقط برای ذخیره انرژی است. با این حال، مطالعات نشان دادهاند که چربی شکم هورمونها و سایر موادی را میسازد که میتوانند به التهاب مزمن یا طولانیمدت در بدن کمک کنند. التهاب ممکن است در مقاومت به انسولین، دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی نقش داشته باشد.
اضافه وزن ممکن است منجر به مقاومت به انسولین شود که به نوبه خود ممکن است در ایجاد بیماری کبد چرب نقش داشته باشد.
عدم تحرک بدنی
نداشتن فعالیت بدنی کافی با مقاومت به انسولین و پیش دیابت مرتبط است. فعالیت بدنی منظم باعث تغییراتی در بدن شما می شود که باعث می شود بهتر بتواند سطح گلوکز خون شما را متعادل نگه دارد.